H γιρλάντα της φιλίας. Έλενα Λιάτου.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΡΟΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Στο τρυφερό αυτό παραμύθι, προσπάθησα να προσεγγίσω το θέμα του θυμού στα παιδιά καθώς και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται κάθε φορά. Όλη αυτή η αναζήτηση γύρω από το θέμα της διαχείρισης του θυμού στα παιδιά, πηγάζει από την δική μου εμπειρία σαν μητέρα, όσο και από την επαγγελματική μου πορεία σαν εκπαιδευτικός. Έχω βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπη με θυμωμένα παιδιά την ώρα του διαλείμματος. Προσπάθησα να μπω στην παιδική ψυχούλα, να αφουγκραστώ τον ήχο της ψυχής τους. Πολλοί γονείς έχετε βιώσει ανάλογες εμπειρίες και σας έχει απασχολήσει ο θυμός του δικού σας παιδιού.

Ο θυμός είναι ένας τρόπος αντίδρασης, ένα συναίσθημα υγιές που το εκφράζουμε όταν αισθανόμαστε ότι κάτι μας πλήγωσε ή έχει συμβεί κάποιο γεγονός εις βάρος μας. Θυμώνουμε όλοι, τόσο οι μεγάλοι, όσο και τα παιδιά. Όταν όμως δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τον θυμό μας, τότε υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να προβούμε στην επίλυσή του. Ο συσσωρευμένος θυμός γίνεται καταστροφικός.

Αρκετά παιδιά είναι παρορμητικά και οξύθυμα. Δυσκολεύονται να διαχειριστούν το θέμα που έχει δημιουργηθεί. Καταλήγουν να έχουν ξεσπάσματα και εκρήξεις. Εξηγούμε στο παιδί πόσο σημαντικό είναι να εκφράζει τα συναισθήματά του κάθε φορά. Ταυτόχρονα του εξηγούμε πόσο σπουδαίο είναι να μπορεί να μετριάσει το θυμό του και να σκεφτεί καθαρά, ώστε να δώσει λύση στο πρόβλημα που έχει προκόψει.

Η σωστή κρίση μπορεί να διαφυλάξει τις σχέσεις μας με τους φίλους, τους γονείς μας, τους συμμαθητές μας. Αντίθετα ο θυμός μπορεί να είναι καταστροφικός. Κατά τη διάρκεια του θυμού, για όσο διαρκεί η κρίση, είμαστε πολύ προσεκτικοί. Προστατεύουμε το παιδί από αυτοτραυματισμούς, είτε αυτό συμβαίνει στο σπίτι, είτε στη σχολική τάξη. Προστατεύουμε και τα υπόλοιπα παιδιά που παρευρίσκονται. Η θέση μας σαν γονείς είναι ιδιαίτερα λεπτή. Διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Δεν χρησιμοποιούμε σε καμία περίπτωση βία λεκτική ή σωματική.

Αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς όπου μπορεί να πυροδοτήσουν την κατάσταση. Δίνουμε χρόνο να ηρεμήσει. Συστήνουμε να πάρει βαθιές ανάσες ή να μετρήσει από μέσα του ως το 10. Η ζωγραφική βοηθάει πολύ στην περίπτωση που έχει ξεσπάσματα θυμού.

Συζητάμε με το παιδί μας για τους λόγους που το οδήγησαν στο σημείο αυτό, όταν πια έχει ηρεμήσει. Βάζουμε όρια στις πράξεις που ακολουθούν μετά από μια έκρηξη θυμού. Μένουμε δίπλα του όσο είναι αναστατωμένο και είμαστε ήρεμοι. Βρίσκουμε τρόπους να αποφορτιστεί μέσα από κάποια δραστηριότητα. Προσπαθούμε να τα δυναμώσουμε καθημερινά, να τα βοηθήσουμε να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να τα εκφράζουν και να τα διαχειρίζονται σωστά, χωρίς να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Το να αναπτύξουν συναισθηματική νοημοσύνη είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Σε κάποιες περιπτώσεις που τα παιδιά ίσως παρουσιάζουν δυσκολίες στη διαχείριση θυμού, ή τα περιστατικά συμβαίνουν συχνά, τότε οι κατευθύνσεις από κάποιον ειδικό μπορεί να βοηθήσουν. Συζητάμε με τον εκπαιδευτικό του παιδιού και αν είναι απαραίτητο απευθυνόμαστε σε κάποιο κέντρο. Μην ξεχνάμε. Εμείς γινόμαστε πρότυπα για τα παιδιά μας, με τις καθημερινές πράξεις και συμπεριφορές μας. Γονείς που θυμώνουμε, είμαστε ευέξαπτοι, φωνάζουμε και δημιουργούμε εντάσεις θα γίνουμε το ίδιο παράδειγμα για τα παιδιά μας! Σωστή κρίση, ηρεμία, καθοδήγηση, υπομονή και αγάπη! Αυτή είναι η μαγική συνταγή.

Η συγγραφέας Έλενα Λιάτου https://www.facebook.com/Elena.Liatou2

email elena.liatou@gmail.com

Η σελίδα μου www.angeligeorgia.gr